Poezi: VENDLINDJE

Nuk jam poet te t'ledhatoj me vargje
nuk jam piktor qe bukurite e tua ti hedh ne telaje
kur flas per ty,mergimtar jam qe s'ja kalon
malli mund kedo ,qofte ky poet apo piktor......

ndoshta boten kemi shetitur
jemi bere dhe me te pasur
por ajrin tend te thithur
askund se kemi hasur

tani prane mund te kemi dhe detin
dhe luksozet pishina per tu lare
dikur te pamundura dhe per mbretin
por me lumin ku ne laheshim as qe kan te ngjare

femije dikur loznim me top
prej leckash qe ndoshta si kishim
e mbremjeve te gjith ishim tok
qeshnim ,loznim dhe bertisnim

tani jeta eshte ndare ne imja dhe jotja
ne familje qe si bashkon mbremja as sofra
ane e mbane botes shperndare,malle shume
ndoshta me rehat,por jo bashke si dikur

jeta vazhdon ,gjithkush ka nje pike nisje
mergimtari s'harron dhe pse kane kaluar vite
kete e them gjithmone se e kam dhe bindje
malli per ty nuk shuhet,ai shtohet...VENDLINDJE....
_____
Nga: Agim Çuni